De World Bridge Championships 2009 zijn geopend

Vanmorgen samen met Rob Donkersloot in de taxi gestapt om geschikte restaurants te zoeken. Robbie is de meest trouwe supporter van het Nederlands team: bij alle WK's en EK's is hij aanwezig, waar ook ter wereld. Leuk. We zijn redelijke geslaagd, voor de komende dagen kunnen we vooruit (mits we vervoer hebben). Vanavond hoeven we geen restaurant te kiezen omdat de openingsceremonie traditioneel gevolgd wordt door een buffet.

De captainsmeeting bracht weinig nieuws of het moeten de metaaldetectoren zijn die voor de speelzaal en toiletten staan opgesteld. Het bij je dragen van een mobieltje of enig ander elektronisch apparaat wordt zwaar bestraft. Op zich terecht natuurlijk: de moderne mobieltjes hebben internet en op datzelfde internet worden via BBO 8 tafels live uitgezonden...
De arbiters zijn ook geïnstrueerd strenger op te treden. Als je niet correct alerteert (je moet het alert-kaartje op de biedtray leggen) verlies je je eventuele rechten mocht er verwarring ontstaan. Als een opvallende denkpauze niet juist wordt opgemerkt (de andere kant van het scherm moet dit aangeven) idem. Als je niet schriftelijk uitleg geeft over een bieding ben je bij trammelant ook de pineut en zo gaat het maar door. De regels worden steeds meer aangescherpt, iets wat wel past bij een serieus WK vind ik eigenlijk.

De oefenwedstrijd tegen team Nickell met o.a. Hamman-Zia hebben we ruim gewonnen: 61-38 over 20 spellen. Hebben we naast een etentje ook een goed gevoel aan overgehouden. De vorm is er!

Vanavond was de openingsceremonie. Iedereen feestelijk gekleed, keurig in pak. Meestal is het een lange zit met speeches van minister, onderminister, burgemeester, wethouder, voorzitter Wereld Bridge Federatie, voorzitter betreffende land enz. Dat viel mee dit keer, slechts 3 speeches die bij elkaar ongeveer 25 minuten in beslag namen. De burgemeester van Sao Paulo (toch meer inwoners onder zich dan Balkenende) viel wel op: spijkerbroek, polo en beetje slobberig jasje. Heb ik nog niet eerder meegemaakt. Na de speeches werden de teams voorgesteld (even opstaan, klappen en weer zitten) en daarna is er altijd (veel te veel) ruimte voor cultuur, zo ook nu weer. Braziliaanse klassieke pianomuziek is naar mijn bescheiden mening niet besteed aan de vijfhonderd bridgers in de zaal. Dit keer had het wel het voordeel dat Bas nu weet dat quatre mains slaat op de handen van de pianist die weerspiegeld worden in de vleugel. Helaas haalde de Girl from Ipanema het bij lange na niet bij Astrud Gilberto en viel de moderne Braziliaanse rock ook niet bij iedereen even goed. De acrobatiek van de breakdancers en het meidenorkest konden nog op enige waardering rekenen maar langzamerhand was de zaal toch wel half leeggelopen.Wij konden bij het verlaten nog net een foto maken van de hoofdact die ik denk door hooguit de helft van de initieel aanwezigen gezien is. Jammer, langzamerhand zou de organisatie toch beter moeten weten. Daarna snel even het buffet geproefd (helaas geen lekker glaasje Heineken) en naar bed want vanaf nu is het serieus allemaal.

Morgen India, Japan en Chili. Huub-Ton zitten de eerste wedstrijd uit, Bauke-Simon de tweede en Bas-Sjoert kunnen in de namiddag gaan tennissen. De eerste wedstrijd wordt meteen op BBO uitgezonden (16.00 Nederlandse tijd) dus ik hoop dat met ons velen zullen kijken!

Tot morgen!