Eindelijk een EK of WK waar we goed zijn begonnen, heerlijk. Ik bedoel dan de scores want voor Ton begon deze dag minder. Bij het ontbijt mankeerde hij nog niets en was hij de zelfverzekerde, rustige, koele Ton zoals we hem kennen. In de loop van de ochtend kreeg hij echter zo veel (buik)klachten dat we zelfs even naar de arts zijn gegaan. Met een maag-darm medicijn en het advies rust te nemen kon Ton naar zijn hotelkamer in plaats van naar de speelzaal en was het uitgesloten dat Huub en Ton vandaag konden spelen. Vreselijk jammer voor hen want ze hebben samen hard gewerkt om op dit toernooi er te staan. Enfin, maar hopen dat ze morgen aan de bak kunnen. In ieder geval niet de eerste wedstrijd want de regels schrijven voor dat je te elfder ure niet van opstelling kunt veranderen tenzij het een noodgeval betreft. Een opgestelde speler (de line-up moet 's avonds voor de volgende dag gemaakt worden) terugtrekken die de dag er voor ziek is geweest erkent men niet als een noodgeval. Ter compensatie heeft Robbie Donkersloot Huub laten winnen met gin-rummy, althans volgens Robbie. De voor de zekerheid geregelde oranje ambulance bleek gelukkig niet nodig maar Ton heeft toch heel solidair geposeerd, zie de foto-rubriek.
De wedstrijd tegen India begon stroef maar toen Bas-Sjoert halverwege een 1400 konden pakken door 1SA gedoubleerd heel mooi 5 down te spelen draaide het. Onze beide paren hadden een goede lijst en een fraaie 23-7 was het resultaat.
Japan was kansloos. Vanaf het begin af aan scoorde Nederland met regelmaat van de klok punten zodat we halverwege de 25 al aan konden zien komen. Daarnaast kreeg Japan nog 2VP straf omdat een van de spelers een mobieltje in zijn zak had. De sufferd. Japan heeft een speler met iets van een huidziekte waardoor hij echt continue zit te krabben en wrijven aan zijn hoofd. Erg genoeg voor hem natuurlijk maar het is vervelend als je als schermmaat er meer dan 2 uur tegenaan moet kijken. Niet alle spelers van ons kunnen er even goed tegen zullen we maar zeggen. Maar omdat de line-up gemaakt moet worden zonder dat je die van de tegenstander ziet kun je dit niet sturen. Gelukkig speelde deze man niet mee tegen ons, al weer een probleempje opgelost!
Toen we na 3 spellen tegen Chili een voorsprong van meer dan 30 imp hadden heb ik even in mijn arm geknepen. Wij beginnen toch altijd slecht, dit kan toch niet zo doorgaan? Inderdaad. Bas-Sjoert kregen een 1100 aan de broek en het lompe Chileense bieden dat ons eerst zoveel opleverde bleek later voldoende om weer bijna langszij te komen. Gewoon goed spel van onze jongens resulteerde uiteindelijk in een 17-13 overwinning en een fraaie 2e plaats. Mooie dag zeg je dan.
Vanavond hebben we (jawel, met ons busje) Indiaas gegeten. Was prima. Zonder Ton natuurlijk en ook zonder Huub die samen met zijn maatje een rustige salade in het hotel heeft gegeten. Je bent een partnership of niet. Maar de anderen moesten er even uit, na 3 wedstrijden in het hotel heel voorstelbaar vonden ook Huub en Ton.
Op maandag spelen we tegen Pakistan, China en Brazilië, de 5-letter tegenstanders (we hadden er vandaag 3) zijn hierna op. Ik hoop c.q. reken toch op een plusdagje, zullen we dan maar zeggen iets net in de 50? De laatste twee wedstrijden worden op BBO uitgezonden; vanmiddag Nederlandse tijd waren er vele honderden Nederlandse toeschouwers maar dat moet naar boven de 1000 vind ik eigenlijk! En natuurlijk niet vergeten: Frits Spits op Radio 2 om 13.45 uur, spannend...
Tot morgen.
NB: namens alle spelers mag ik melden dat het supportersboek zeer gewaardeerd wordt. Zo ver weg en toch het gevoel krijgen dat zovelen met ons meeleven is "kicken".
maandag 31 augustus 2009
zondag 30 augustus 2009
De World Bridge Championships 2009 zijn geopend
Vanmorgen samen met Rob Donkersloot in de taxi gestapt om geschikte restaurants te zoeken. Robbie is de meest trouwe supporter van het Nederlands team: bij alle WK's en EK's is hij aanwezig, waar ook ter wereld. Leuk. We zijn redelijke geslaagd, voor de komende dagen kunnen we vooruit (mits we vervoer hebben). Vanavond hoeven we geen restaurant te kiezen omdat de openingsceremonie traditioneel gevolgd wordt door een buffet.
De captainsmeeting bracht weinig nieuws of het moeten de metaaldetectoren zijn die voor de speelzaal en toiletten staan opgesteld. Het bij je dragen van een mobieltje of enig ander elektronisch apparaat wordt zwaar bestraft. Op zich terecht natuurlijk: de moderne mobieltjes hebben internet en op datzelfde internet worden via BBO 8 tafels live uitgezonden...
De arbiters zijn ook geïnstrueerd strenger op te treden. Als je niet correct alerteert (je moet het alert-kaartje op de biedtray leggen) verlies je je eventuele rechten mocht er verwarring ontstaan. Als een opvallende denkpauze niet juist wordt opgemerkt (de andere kant van het scherm moet dit aangeven) idem. Als je niet schriftelijk uitleg geeft over een bieding ben je bij trammelant ook de pineut en zo gaat het maar door. De regels worden steeds meer aangescherpt, iets wat wel past bij een serieus WK vind ik eigenlijk.
De oefenwedstrijd tegen team Nickell met o.a. Hamman-Zia hebben we ruim gewonnen: 61-38 over 20 spellen. Hebben we naast een etentje ook een goed gevoel aan overgehouden. De vorm is er!
Vanavond was de openingsceremonie. Iedereen feestelijk gekleed, keurig in pak. Meestal is het een lange zit met speeches van minister, onderminister, burgemeester, wethouder, voorzitter Wereld Bridge Federatie, voorzitter betreffende land enz. Dat viel mee dit keer, slechts 3 speeches die bij elkaar ongeveer 25 minuten in beslag namen. De burgemeester van Sao Paulo (toch meer inwoners onder zich dan Balkenende) viel wel op: spijkerbroek, polo en beetje slobberig jasje. Heb ik nog niet eerder meegemaakt. Na de speeches werden de teams voorgesteld (even opstaan, klappen en weer zitten) en daarna is er altijd (veel te veel) ruimte voor cultuur, zo ook nu weer. Braziliaanse klassieke pianomuziek is naar mijn bescheiden mening niet besteed aan de vijfhonderd bridgers in de zaal. Dit keer had het wel het voordeel dat Bas nu weet dat quatre mains slaat op de handen van de pianist die weerspiegeld worden in de vleugel. Helaas haalde de Girl from Ipanema het bij lange na niet bij Astrud Gilberto en viel de moderne Braziliaanse rock ook niet bij iedereen even goed. De acrobatiek van de breakdancers en het meidenorkest konden nog op enige waardering rekenen maar langzamerhand was de zaal toch wel half leeggelopen.Wij konden bij het verlaten nog net een foto maken van de hoofdact die ik denk door hooguit de helft van de initieel aanwezigen gezien is. Jammer, langzamerhand zou de organisatie toch beter moeten weten. Daarna snel even het buffet geproefd (helaas geen lekker glaasje Heineken) en naar bed want vanaf nu is het serieus allemaal.
Morgen India, Japan en Chili. Huub-Ton zitten de eerste wedstrijd uit, Bauke-Simon de tweede en Bas-Sjoert kunnen in de namiddag gaan tennissen. De eerste wedstrijd wordt meteen op BBO uitgezonden (16.00 Nederlandse tijd) dus ik hoop dat met ons velen zullen kijken!
Tot morgen!
De captainsmeeting bracht weinig nieuws of het moeten de metaaldetectoren zijn die voor de speelzaal en toiletten staan opgesteld. Het bij je dragen van een mobieltje of enig ander elektronisch apparaat wordt zwaar bestraft. Op zich terecht natuurlijk: de moderne mobieltjes hebben internet en op datzelfde internet worden via BBO 8 tafels live uitgezonden...
De arbiters zijn ook geïnstrueerd strenger op te treden. Als je niet correct alerteert (je moet het alert-kaartje op de biedtray leggen) verlies je je eventuele rechten mocht er verwarring ontstaan. Als een opvallende denkpauze niet juist wordt opgemerkt (de andere kant van het scherm moet dit aangeven) idem. Als je niet schriftelijk uitleg geeft over een bieding ben je bij trammelant ook de pineut en zo gaat het maar door. De regels worden steeds meer aangescherpt, iets wat wel past bij een serieus WK vind ik eigenlijk.
De oefenwedstrijd tegen team Nickell met o.a. Hamman-Zia hebben we ruim gewonnen: 61-38 over 20 spellen. Hebben we naast een etentje ook een goed gevoel aan overgehouden. De vorm is er!
Vanavond was de openingsceremonie. Iedereen feestelijk gekleed, keurig in pak. Meestal is het een lange zit met speeches van minister, onderminister, burgemeester, wethouder, voorzitter Wereld Bridge Federatie, voorzitter betreffende land enz. Dat viel mee dit keer, slechts 3 speeches die bij elkaar ongeveer 25 minuten in beslag namen. De burgemeester van Sao Paulo (toch meer inwoners onder zich dan Balkenende) viel wel op: spijkerbroek, polo en beetje slobberig jasje. Heb ik nog niet eerder meegemaakt. Na de speeches werden de teams voorgesteld (even opstaan, klappen en weer zitten) en daarna is er altijd (veel te veel) ruimte voor cultuur, zo ook nu weer. Braziliaanse klassieke pianomuziek is naar mijn bescheiden mening niet besteed aan de vijfhonderd bridgers in de zaal. Dit keer had het wel het voordeel dat Bas nu weet dat quatre mains slaat op de handen van de pianist die weerspiegeld worden in de vleugel. Helaas haalde de Girl from Ipanema het bij lange na niet bij Astrud Gilberto en viel de moderne Braziliaanse rock ook niet bij iedereen even goed. De acrobatiek van de breakdancers en het meidenorkest konden nog op enige waardering rekenen maar langzamerhand was de zaal toch wel half leeggelopen.Wij konden bij het verlaten nog net een foto maken van de hoofdact die ik denk door hooguit de helft van de initieel aanwezigen gezien is. Jammer, langzamerhand zou de organisatie toch beter moeten weten. Daarna snel even het buffet geproefd (helaas geen lekker glaasje Heineken) en naar bed want vanaf nu is het serieus allemaal.
Morgen India, Japan en Chili. Huub-Ton zitten de eerste wedstrijd uit, Bauke-Simon de tweede en Bas-Sjoert kunnen in de namiddag gaan tennissen. De eerste wedstrijd wordt meteen op BBO uitgezonden (16.00 Nederlandse tijd) dus ik hoop dat met ons velen zullen kijken!
Tot morgen!
zaterdag 29 augustus 2009
Nog één dag
En dan kunnen we beginnen. Vandaag is zonder meer nuttig besteed met studie en biedoefeningen maar natuurlijk ook voldoende ruimte voor ontspanning. De jongens beginnen het moe te worden om hier te zijn zonder dat er gespeeld kan worden. Daarom morgen een oefenwedstrijd tegen Amerika met o.a. Zia in het team. Goed om in de juiste mood te komen, de speelzaal te ervaren en de tafels en kaarten te ruiken. In die zaal gaan we minimaal 1 maar hopelijk 2 weken doorbrengen dus we moeten aan elkaar wennen. En omdat we traditioneel altijd slecht beginnen kunnen we er beter een wedstrijd voor plakken, toch?
Qua ontspanning hadden we vandaag 2 groepen. De ene groep bestond uit de sporters, poolers, Iphone-spelletjes-freaks. De andere groep vandaag werd gevormd door Bauke, Ton en Eric. U leest het goed, Anton zat bij de eerste groep maar hield zich toch weer vooral bezig met coaching. Het heeft Bas niet mogen baten, ondanks alle adviezen van Anton werd Simon de grote winnaar. Omdat Bas een kleine blessure heeft opgelopen gaat Huub hem voorlopig vervangen met het dagelijkse tennis. Na dit nieuws werd Sjoert meteen een stukje stiller aan tafel, we zijn benieuwd.
Bauke, Ton en Eric zijn vandaag weer met de taxi weggegaan. Eerst de mooiste winkelstraat bekeken (vanuit de taxi, niemand had de behoefte uit te stappen). Daarna een paar uur in het prachtige park midden in de stad met een moeilijke naam doorgebracht. Zwarte zwanen, ontelbare karpers en vooral rust. Bauke heeft zelfs een fietsende vis gezien. Ton en ik lieten hem maar even, verder ging het wel goed met Bauke.
Voor 's avonds na lang speuren een leuk restaurant gevonden op slechts 20 minuten rijden. Alleen was er om 8 uur geen taxi te krijgen zodat we toch maar weer in het hotel gegeten hebben. Jammer maar nu nog niet zo erg. Straks na het spelen is dit echter onacceptabel dus morgen maar proberen een busje met chauffeur te vinden die iedere avond klaar staat. In vergelijking met 3 taxi's zal het toch niet zo heel veel duurder zijn hoop ik?
Na het eten even met Sjoert en Bauke rondgelopen om de plek uit te zoeken waar we gaan uitslaan na de wedstrijd. Dit is belangrijk. Een vast punt waar we rustig met elkaar dit altijd spannende onderdeel van het spel kunnen beleven. We hebben een mooie plaats gevonden onder een Victoria geluksboom. Morgen maken we bij daglicht een foto.
Zaterdagmiddag hebben we de captainsmeeting waar we de laatste informatie krijgen. Zoals het er nu naar uit ziet worden de wedstrijden van 16 spellen de eerste week om 16.00, 19.30 en 22.20 uur Nederlandse tijd gespeeld. 7 Dagen lang, 3 wedstrijden per dag en daarna moeten we bij de eerste 8 staan om de kwart finale en hopelijk verder te mogen spelen.
Ik ben vandaag ook nog gebeld door het KRO-programma "Tijd voor twee". Aanstaande maandag om 13.45 uur Nederlandse tijd neemt Frits Spits een live interview af. Leuk, deed hij in 2006 in Warschau ook al, ik ben benieuwd of hij er nog iets van weet.
En nu is het bedtijd. Tot morgen!
Qua ontspanning hadden we vandaag 2 groepen. De ene groep bestond uit de sporters, poolers, Iphone-spelletjes-freaks. De andere groep vandaag werd gevormd door Bauke, Ton en Eric. U leest het goed, Anton zat bij de eerste groep maar hield zich toch weer vooral bezig met coaching. Het heeft Bas niet mogen baten, ondanks alle adviezen van Anton werd Simon de grote winnaar. Omdat Bas een kleine blessure heeft opgelopen gaat Huub hem voorlopig vervangen met het dagelijkse tennis. Na dit nieuws werd Sjoert meteen een stukje stiller aan tafel, we zijn benieuwd.
Bauke, Ton en Eric zijn vandaag weer met de taxi weggegaan. Eerst de mooiste winkelstraat bekeken (vanuit de taxi, niemand had de behoefte uit te stappen). Daarna een paar uur in het prachtige park midden in de stad met een moeilijke naam doorgebracht. Zwarte zwanen, ontelbare karpers en vooral rust. Bauke heeft zelfs een fietsende vis gezien. Ton en ik lieten hem maar even, verder ging het wel goed met Bauke.
Voor 's avonds na lang speuren een leuk restaurant gevonden op slechts 20 minuten rijden. Alleen was er om 8 uur geen taxi te krijgen zodat we toch maar weer in het hotel gegeten hebben. Jammer maar nu nog niet zo erg. Straks na het spelen is dit echter onacceptabel dus morgen maar proberen een busje met chauffeur te vinden die iedere avond klaar staat. In vergelijking met 3 taxi's zal het toch niet zo heel veel duurder zijn hoop ik?
Na het eten even met Sjoert en Bauke rondgelopen om de plek uit te zoeken waar we gaan uitslaan na de wedstrijd. Dit is belangrijk. Een vast punt waar we rustig met elkaar dit altijd spannende onderdeel van het spel kunnen beleven. We hebben een mooie plaats gevonden onder een Victoria geluksboom. Morgen maken we bij daglicht een foto.
Zaterdagmiddag hebben we de captainsmeeting waar we de laatste informatie krijgen. Zoals het er nu naar uit ziet worden de wedstrijden van 16 spellen de eerste week om 16.00, 19.30 en 22.20 uur Nederlandse tijd gespeeld. 7 Dagen lang, 3 wedstrijden per dag en daarna moeten we bij de eerste 8 staan om de kwart finale en hopelijk verder te mogen spelen.
Ik ben vandaag ook nog gebeld door het KRO-programma "Tijd voor twee". Aanstaande maandag om 13.45 uur Nederlandse tijd neemt Frits Spits een live interview af. Leuk, deed hij in 2006 in Warschau ook al, ik ben benieuwd of hij er nog iets van weet.
En nu is het bedtijd. Tot morgen!
vrijdag 28 augustus 2009
Kennismaken met Sao Paulo
Na een uitstekende vlucht die 12 uur duurde konden we woensdagavond om 18 uur lokale tijd (het is hier 5 uur vroeger) in de taxi's stappen. De rit van circa 40 kilometer duurde meer dan 2 uur, Sao Paulo is één groot verkeersinfarct. Gedurende het eerste deel was het nog licht en konden we de minder fraaie kanten van deze metropool (17M inwoners waaronder raar genoeg 1M Japanners?) zien: grauwe industrie met daartussendoor sloppenwijken en depressief makende saaie hoogbouw. Ons hotel blijkt helemaal in het zuiden te liggen, een duidelijk nieuwer gedeelte van de stad. Vanochtend waren we dan ook benieuwd hoe onze omgeving er uit zou zien. Bauke ging als eerste de grenzen van het hotel-terrein verkennen maar besloot al vrij snel terug te keren omdat hij inschatte dat de Rotweiler in kwestie het conflict-in-de-dop zou gaan winnen. Maar verder toch ook teleurstelling. Allemaal hoogbouw, snelweg en industrie. Veel verkeer en getoeter zodat een aantal van ons die aan de voorkant sliepen nog snel van kamer kon wisselen; toch een voordeel als je vroeg arriveert. Op loopafstand is geen winkel, restaurant, bar te vinden, helemaal niets. De supermarkt is 10 minuten (zonder file) met de taxi, de rest nog verder weg. Pfff.
Het hotel en bijbehorende speelgelegenheid is op zich prima al is het wel duidelijk dat de 2 restaurants ons niet ruim 2 weken kunnen voorzien van voldoende kwalitatief eten. Niet dat we iedere dag Tante Koosje willen hebben maar voldoende afwisseling is toch wel gewenst. Dat wordt dus weer een hoop geregel straks want als om kwart over 8 het spelen is afgelopen wil iedereen natuurlijk snel eten en naar bed. En zoveel taxi's staan er nu ook weer niet bij het hotel. Ik denk dat we maar vriendjes met de portier moeten gaan worden.
De eerste dag doorkomen staat in het teken van gewenning en ontspanning. We waren van plan om de 5 (kleine) holes golfbaan bij het hotel onveilig te gaan maken maar toen bleek dat dit meer dan 50 euro per persoon zou kosten voor een uurtje, hebben we daar toch maar van afgezien. Bas en Sjoert hebben natuurlijk weer getennist zoals altijd. Een rit naar het oude centrum van de stad (1 uur rijden) bleek niet voor herhaling vatbaar omdat niemand enig interessants heeft kunnen ontdekken behalve misschien de oude kathedraal die precies in het midden van de stad staat. Even een winkelcentrum bezocht waar de jonge jongens hebben kunnen racen, vanzelfsprekend even fanatiek als altijd. En omdat de energie nog steeds niet op was hebben we de middag afgesloten met een partijtje voetbal, 4 tegen 4. Sjoert, Huub, Simon en Eric waren net ietsje sterker en hebben een consumptie verdiend. Na een half uur kregen Anton en Eric ouderdomsverlof, de rest heeft het uur nog volgemaakt. Ton Laseroms, Huub Schrijvers en Bauke Rensenbrink wisten Bas en Sjoert de Boer met Simon Nanninga goed te bedwingen. Natuurlijk zonder blessures want Jeanne was een strenge scheidsrechter.
Vanavond hebben we de dichtbijzijnde pizzeria gekozen. Leuke tent, toch weer 20 minuten rijden. Dan op tijd gaan slapen. Iedere dag wennen we zo ongeveer een uurtje, precies het schema dat bondsarts Ciska Zuur heeft uitgestippeld. Morgen gaan de eerste bridge-voorbereidingen beginnen. Handen bieden of het voor de zekerheid nog eens bespreken van de meest recente wijzigingen in het systeemboek. Maar we zullen ook in het grote stadspark gaan wandelen denk ik ook al moeten we daar weer een uur voor rijden. Aan het weer zal het hier niet liggen: het is ruim 20 graden terwijl het officieel toch winter is.
Van iedereen de groeten aan het thuisfront en tot morgen.
Het hotel en bijbehorende speelgelegenheid is op zich prima al is het wel duidelijk dat de 2 restaurants ons niet ruim 2 weken kunnen voorzien van voldoende kwalitatief eten. Niet dat we iedere dag Tante Koosje willen hebben maar voldoende afwisseling is toch wel gewenst. Dat wordt dus weer een hoop geregel straks want als om kwart over 8 het spelen is afgelopen wil iedereen natuurlijk snel eten en naar bed. En zoveel taxi's staan er nu ook weer niet bij het hotel. Ik denk dat we maar vriendjes met de portier moeten gaan worden.
De eerste dag doorkomen staat in het teken van gewenning en ontspanning. We waren van plan om de 5 (kleine) holes golfbaan bij het hotel onveilig te gaan maken maar toen bleek dat dit meer dan 50 euro per persoon zou kosten voor een uurtje, hebben we daar toch maar van afgezien. Bas en Sjoert hebben natuurlijk weer getennist zoals altijd. Een rit naar het oude centrum van de stad (1 uur rijden) bleek niet voor herhaling vatbaar omdat niemand enig interessants heeft kunnen ontdekken behalve misschien de oude kathedraal die precies in het midden van de stad staat. Even een winkelcentrum bezocht waar de jonge jongens hebben kunnen racen, vanzelfsprekend even fanatiek als altijd. En omdat de energie nog steeds niet op was hebben we de middag afgesloten met een partijtje voetbal, 4 tegen 4. Sjoert, Huub, Simon en Eric waren net ietsje sterker en hebben een consumptie verdiend. Na een half uur kregen Anton en Eric ouderdomsverlof, de rest heeft het uur nog volgemaakt. Ton Laseroms, Huub Schrijvers en Bauke Rensenbrink wisten Bas en Sjoert de Boer met Simon Nanninga goed te bedwingen. Natuurlijk zonder blessures want Jeanne was een strenge scheidsrechter.
Vanavond hebben we de dichtbijzijnde pizzeria gekozen. Leuke tent, toch weer 20 minuten rijden. Dan op tijd gaan slapen. Iedere dag wennen we zo ongeveer een uurtje, precies het schema dat bondsarts Ciska Zuur heeft uitgestippeld. Morgen gaan de eerste bridge-voorbereidingen beginnen. Handen bieden of het voor de zekerheid nog eens bespreken van de meest recente wijzigingen in het systeemboek. Maar we zullen ook in het grote stadspark gaan wandelen denk ik ook al moeten we daar weer een uur voor rijden. Aan het weer zal het hier niet liggen: het is ruim 20 graden terwijl het officieel toch winter is.
Van iedereen de groeten aan het thuisfront en tot morgen.
zaterdag 15 augustus 2009
Nog ruim een week en dan gaan we...
Het begint te kriebelen, over bijna een week is het zo ver.
Op woensdag 26 augustus 's morgens om 9.45 uur vertrekken we met KL791 naar Sao Paulo. We zijn Ton Bakkeren-Huub Bertens, Sjoert Brink-Bas Drijver, Bauke Muller-Simon de Wijs, coach Anton Maas en ondergetekende als captain. In Brazilië wordt het officiële wereldkampioenschap voor landenteams gespeeld, een 2-jaarlijkse happening. De Bermuda bowl is dé grote trofee. Beter kan niet in bridge-land, de Bermuda bowl is de hoogst haalbare prijs. In 2007 in Sjanghai hebben we brons gehaald. We versloegen daar Zuid-Afrika in de troostfinale nadat in de halve finale van Noorwegen was verloren. Nu, 2 jaar training en ervaring verder, staan we er naar ons gevoel weer goed voor. De resultaten ondersteunen dit goede gevoel: Huub-Ton en Bas-Sjoert wonnen in het voorjaar de prestigieuze YEH-cup. In San Remo werden ruim een maand geleden Bas-Sjoert met Bauke-Simon Europees kampioen. Klinkende resultaten die de burger moed geven.
Nederland wist ooit één keer eerder de Bermuda bowl te winnen. In Chili, 16 jaar geleden. Bauke was er toen ook al bij dus voor hem moet Zuid Amerika een mooie herinnering zijn. Wij hopen dat het ook voor ons een mooi toernooi gaat worden!
Ik ga proberen vanaf 27 augustus u dagelijks op de hoogte houden van het wel en wee van ons team. Eerst gaan we allemaal nog een week uitrusten om goed voorbereid aan het loodzware kampioenschap te beginnen.
Tot de 27e augustus!
Eric Laurant
Op woensdag 26 augustus 's morgens om 9.45 uur vertrekken we met KL791 naar Sao Paulo. We zijn Ton Bakkeren-Huub Bertens, Sjoert Brink-Bas Drijver, Bauke Muller-Simon de Wijs, coach Anton Maas en ondergetekende als captain. In Brazilië wordt het officiële wereldkampioenschap voor landenteams gespeeld, een 2-jaarlijkse happening. De Bermuda bowl is dé grote trofee. Beter kan niet in bridge-land, de Bermuda bowl is de hoogst haalbare prijs. In 2007 in Sjanghai hebben we brons gehaald. We versloegen daar Zuid-Afrika in de troostfinale nadat in de halve finale van Noorwegen was verloren. Nu, 2 jaar training en ervaring verder, staan we er naar ons gevoel weer goed voor. De resultaten ondersteunen dit goede gevoel: Huub-Ton en Bas-Sjoert wonnen in het voorjaar de prestigieuze YEH-cup. In San Remo werden ruim een maand geleden Bas-Sjoert met Bauke-Simon Europees kampioen. Klinkende resultaten die de burger moed geven.
Nederland wist ooit één keer eerder de Bermuda bowl te winnen. In Chili, 16 jaar geleden. Bauke was er toen ook al bij dus voor hem moet Zuid Amerika een mooie herinnering zijn. Wij hopen dat het ook voor ons een mooi toernooi gaat worden!
Ik ga proberen vanaf 27 augustus u dagelijks op de hoogte houden van het wel en wee van ons team. Eerst gaan we allemaal nog een week uitrusten om goed voorbereid aan het loodzware kampioenschap te beginnen.
Tot de 27e augustus!
Eric Laurant
Abonneren op:
Posts (Atom)
